Samuel Ramaert

Aantekeningen:

Gedoopt:
Doopgetuige: Maria Huijbrechts

Overleden:
Pieter van Ramaert en zijn zoon Samuel (mondig kind) Singel 15,- 234

Andere gebeurtenis soorten en attributen:

• vermelding: van 1640; Juwelier
• vermelding: van 28 okt 1642; Verklaring over verkoop juwelen
• vermelding: van 1666; Vermeld in processtukken

Aantekeningen:

vermelding:
Op 28 oktober 1642 verklaarden de Amsterdamse juweliers Hans en Pieter Ramaert, op verzoek van ‘de keurmeester generael van’t goud en zilver over geheel Vrieslandt’ dat zij hem ‘een paer gouden pendanten, cierlijck gemaect ende versiert met Orientaele diamanten, met noch een paer messen met goud geëmailleerde hechten hebben vercocht voor 328 car.gl’.

vermelding:
De erfgenamen van de Amsterdamse juwelier Pieter Ramaert voeren in 1674 een proecs tegen de Leeuwarder edelsmid: Jarich Gerrits van der Lely.
Pieter Ramaert was op 19 juni 1666 met zijn zoon Samuel in de Westerkerk begraven, vermoedelijk als slachtoffers van de pest. Zijn weduwe Sara Huybrechts hertrouwde later met de edelsmid Abraham Tobias. Het echtpaar bewoonde een huis aan de Keizersgracht. De inventaris vermeldt onder andere ‘een schulde ten laste van Jarich Gerrits woonende tot Leeuwaerden in Vrieslandt ende waerover proces voor den hove aldaer ongedecideert is hangende’.
Deze zaak liep al geruime tijd, want op 31 oktober 1666 was door het gerecht van Leeuwarden in het nadeel van de edelsmid gevonnist. Van der Lely werd gedwongen tot betaling van 1.150 carolusguldens voor de juwelen die hij van Ramaert had ontvangen. De edelsmid ging in hoger beroep en op 15 juli 1674 deed het Hof van Friesland uitspraak.
Het proces draaide om de status van de afspraak die tussen Van der Lely en Ramaert was gemaakt. De Leeuwarder meende dat er nimmer sprake was geweest van een koop van juwelen want Ramaert had hem de goederen op zicht gestuurd. Ze waren echter door de Admiraliteit in Harlingen in beslag genomen, omdat er geen ‘convoijen en licenten’ zouden zijn betaald. Een vreemde zaak, aldus Van der Lely, omdat Ramaert eerder verklaarde dat juwelen die hij naar Groningen, Emden en andere steden had gezonden altijd zonder problemen waren aangekomen, ondanks het feit dat daar ook ‘convoijen en licenten’ werden geheven. De Friese Admiraliteit had de geconfisceerde juwelen bij opbod verkocht. Van der Lely toonde
zich bereid de erven Ramaert het bedrag te betalen dat bij de veiling was opgehaald.
De weduwe van Ramaert betoogde dat Van der Lely de juwelen al zes jaar in zijn bezit had en er nooit een stuiver voor had betaald. Hij had ze destijds voor het bedrag meegekregen dat in het kasboek van haar man was genoteerd. De Leeuwarder edelsmid was daarom degene die de schade moest vergoeden en niet de Admiraliteit te Harlingen. Het Hof was het met deze visie eens en Van der Lely moest uiteindelijk betalen.

Overleden:
Pieter van Ramaert en zijn zoon Samuel Singel 15,- 234

Pieter is getrouwd met Sara Huijbrechts op 16 okt 1640 (religious) in Amsterdam, Nieuwe kerk. Sara is gedoopt op 25 feb 1618 in Amsterdam, Oude kerk; is begraven op 31 mrt 1678 in Amsterdam, Westerkerk. [Gezinsblad] [Familiekaart]

Andere gebeurtenis soorten en attributen:

• vermelding: van 1666; Vermeld in processtukken

Aantekeningen:

Docher van Huibert Jelisz, zilversmid, en Janneke Krab

Gedoopt:
Doopgetuige: Annetjen Huibersdr

vermelding:
De erfgenamen van de Amsterdamse juwelier Pieter Ramaert voeren in 1674 een proecs tegen de Leeuwarder edelsmid: Jarich Gerrits van der Lely.
Pieter Ramaert was op 19 juni 1666 met zijn zoon Samuel in de Westerkerk begraven, vermoedelijk als slachtoffers van de pest. Zijn weduwe Sara Huybrechts hertrouwde later met de edelsmid Abraham Tobias. Het echtpaar bewoonde een huis aan de Keizersgracht. De inventaris vermeldt onder andere ‘een schulde ten laste van Jarich Gerrits woonende tot Leeuwaerden in Vrieslandt ende waerover proces voor den hove aldaer ongedecideert is hangende’.
Deze zaak liep al geruime tijd, want op 31 oktober 1666 was door het gerecht van Leeuwarden in het nadeel van de edelsmid gevonnist. Van der Lely werd gedwongen tot betaling van 1.150 carolusguldens voor de juwelen die hij van Ramaert had ontvangen. De edelsmid ging in hoger beroep en op 15 juli 1674 deed het Hof van Friesland uitspraak.
Het proces draaide om de status van de afspraak die tussen Van der Lely en Ramaert was gemaakt. De Leeuwarder meende dat er nimmer sprake was geweest van een koop van juwelen want Ramaert had hem de goederen op zicht gestuurd. Ze waren echter door de Admiraliteit in Harlingen in beslag genomen, omdat er geen ‘convoijen en licenten’ zouden zijn betaald. Een vreemde zaak, aldus Van der Lely, omdat Ramaert eerder verklaarde dat juwelen die hij naar Groningen, Emden en andere steden had gezonden altijd zonder problemen waren aangekomen, ondanks het feit dat daar ook ‘convoijen en licenten’ werden geheven. De Friese Admiraliteit had de geconfisceerde juwelen bij opbod verkocht. Van der Lely toonde
zich bereid de erven Ramaert het bedrag te betalen dat bij de veiling was opgehaald.
De weduwe van Ramaert betoogde dat Van der Lely de juwelen al zes jaar in zijn bezit had en er nooit een stuiver voor had betaald. Hij had ze destijds voor het bedrag meegekregen dat in het kasboek van haar man was genoteerd. De Leeuwarder edelsmid was daarom degene die de schade moest vergoeden en niet de Admiraliteit te Harlingen. Het Hof was het met deze visie eens en Van der Lely moest uiteindelijk betalen.

Begraven:
Op de Keijzersgracht, 8:-

Aantekeningen:

Getrouwd:
Pieter Ramaert van Antwerpen, juwelier, out 39 jaer, geen ouders hebbend, geass.t met sijn broeder Hans ... woont op de Princegracht & Saara Huybrechts van A. out 22 jaer, geassisteert met haer vader Huijbert Jelisz, woont in de Grovenstraetgen